-35% на мебель Прованс Belveder

Instalacja anteny satelitarnej Polsat może wydawać się trudna, ale spokojnie – można to zrobić samemu albo zamówić montera cyfra.tv ®. Wystarczy odrobina cierpliwości i kilka narzędzi. Poniżej wyjaśniamy, jak zamontować i ustawić antenę na satelitę Hot Bird 13°E, aby odbierać kanały bez zakłóceń.

Montaż anteny satelitarnej – balkon lub dach

Instalacja na balkonie

Montaż anteny na balkonie jest najwygodniejszy dla mieszkańców bloków. Antenę można przytwierdzić do barierki za pomocą uchwytu balkonowego zaciskanego na poręczy – nie trzeba wiercić w ścianie bloku. Upewnij się, że uchwyt jest stabilny i odporny na wiatr, by antena nie chwiała się przy podmuchach. Alternatywą jest stojak balkonowy, czyli wolnostojący maszt obciążony np. płytami chodnikowymi. Antenę ustaw przy krawędzi balkonu (i możliwie wysoko), by miała „widok” na satelitę bez przeszkód od południa.

Montaż na dachu domu

Antenę można zamocować na dachu lub ścianie domu. Zazwyczaj używa się masztu albo uchwytu ściennego przykręcanego do muru. Na dachu popularny jest uchwyt kominowy – stalowa obejma z taśmą, która mocuje maszt do komina bez wiercenia. Miejsce montażu musi być stabilne i z otwartym widokiem na południe. Maszt ustaw pionowo (użyj poziomicy) – to ułatwi późniejsze celowanie anteny. Na dachu antena mocniej odczuwa wiatr, więc wszystkie śruby dokręć porządnie.

Ustawienie kąta elewacji i azymutu

Gdy antena jest już na swoim miejscu, trzeba nakierować ją na satelitę Hot Bird 13°E. Potrzebne są dwa kąty: azymut (obrót w poziomie) i elewacja (pochylenie w pionie). W Polsce oznacza to mniej więcej kierunek południowy – azymut około 180–190° i elewację 30–35° (np. w Warszawie ok. 190°/33°). Na uchwycie anteny znajdziesz podziałkę elewacji – ustaw ten kąt według obliczeń i lekko skręć śruby, by talerz trzymał pozycję (ale dał się ruszać). Azymut wstępnie ustaw za pomocą kompasu: obróć antenę mniej więcej na południe. Następnie podłącz dekoder lub miernik sygnału i patrz na wskazania. Delikatnie ruszaj czaszą (bardzo powoli) w lewo-prawo oraz góra-dół, aż znajdziesz maksymalną jakość sygnału. Gdy to osiągniesz, dokręć mocno wszystkie śruby, by antena nie zmieniła położenia.

Na koniec ustaw skos konwertera (skręcenie LNB). Dla Hot Birda w Polsce skos to ok. 5°, więc przekręć lekko konwerter w uchwycie. Zwykle kabel wychodzący z konwertera powinien zwisać pionowo w dół (ewentualnie z niewielkim odchyleniem). Ta drobna regulacja potrafi poprawić jakość odbioru słabszych kanałów.

Typowe problemy z ustawieniem

Częsty problem to brak sygnału, mimo kręcenia talerzem. Zdarza się, że zamiast Hot Birda „łapiemy” innego satelitę (np. Astrę na 19,2°E) albo mamy zły kąt elewacji. Rozwiązanie to powrót do podstaw: jeszcze raz sprawdź, czy antena jest skierowana dokładnie na południe i ustawiona pod prawidłowym kątem w pionie.

Inny typowy kłopot to przeszkody zasłaniające satelitę – drzewa, budynki lub balkony mogą blokować sygnał i wtedy trzeba znaleźć antenie inne miejsce. Bywa też, że sygnał ginie po puszczeniu talerza, bo mocowanie jest zbyt luźne i antena minimalnie opada. Dlatego w trakcie strojenia lekko podkręcaj śruby, a po znalezieniu sygnału dokręć je mocno.

Kabel koncentryczny – długość i rodzaj

Ogromne znaczenie ma przewód koncentryczny między konwerterem a dekoderem. Jego jakość i długość wpływają na poziom sygnału. Im dłuższy kabel, tym większe tłumienie – przy kilkudziesięciu metrach sygnał może wyraźnie osłabnąć. Dla typowej instalacji długość 10–20 m jest bezpieczna, ale przy 50 m spadek jakości będzie duży. Dlatego unikaj niepotrzebnie długich odcinków i nie zostawiaj zwiniętych zapasów kabla. Jeśli musisz puścić kabel na bardzo dużą odległość, rozważ użycie lepszego przewodu albo nawet wzmacniacza sygnału satelitarnego.

Wybierz porządny kabel satelitarny (z pełnym miedzianym rdzeniem i solidnym ekranem). Np. TriSET-113 lub inny markowy przewód typu RG-6 zapewni niskie straty sygnału. Unikaj natomiast najtańszych kabli z rdzeniem stalowym (CCA), które mocno tłumią i łapią zakłócenia.

Złącza F-kompresyjne

Na końcach kabla załóż złącza typu F. Ten drobiazg ma duży wpływ na niezawodność instalacji. Zdecydowanie warto użyć złączy F kompresyjnych, które zaciska się specjalnym narzędziem. Taki wtyk trzyma mocno i jest odporny na wodę. Zakładając złącze, uważaj, by środkowy drut nie zwarł się z oplotem – żaden drucik ekranowania nie może dotykać rdzenia. Poprawnie zaciśnięte złącze minimalnie tłumi sygnał i wytrzyma lata. Warto dodatkowo zabezpieczyć złącze przy konwerterze przed wilgocią (gumowa osłonka albo taśma samowulkanizująca, żeby nie dostała się woda).

Niezbędne i przydatne narzędzia

Do montażu anteny przygotuj podstawowe narzędzia: wiertarkę (do wywiercenia otworów pod uchwyt), klucz lub nasadkę (ok. 13 mm do śrub mocujących) oraz poziomicę (do ustawienia masztu pionowo i kontroli nachylenia czaszy).

W orientacyjnym nakierowaniu anteny pomoże kompas (tradycyjny lub w smartfonie). Do precyzyjnej regulacji przyda się miernik sygnału SAT. Najprostszy jest analogowy wskaźnik – pozwala zgrubnie znaleźć satelitę, ale jest mało dokładny. Dużo lepszy jest miernik cyfrowy z ekranem, pokazujący poziom sygnału i jakość, a często także nazwę satelity. Popularny jest np. miernik Satlink WS-6933. Z takim przyrządem ustawisz antenę bardzo precyzyjnie, bo na bieżąco widać parametry odbioru. Jeśli nie masz miernika, możesz radzić sobie, patrząc na wskaźnik w menu dekodera – to jednak mniej wygodne (dobrze mieć drugą osobę do pomocy).